مــــــــردن … عومەر خەتات

میلی کاتژمێرەکە وا بەرەو چوارونیوی ئێوارە شۆڕدەبێتەوە،
کۆمبیوتەرەکەم کوژاندەوە و لە ژوورەکەم هاتمەدەرەوە، بێجگە لە من و بێدەنگی کەسی تر لە ئۆفیسەکە نەماوە. هەستم بە ئازارێك کرد کە بەلای گوێمدا بەرەو چەقی سەرم هەنگاودەنێت. زۆر گوێم پێ نەدا، چونکە سەرئێشەی دوای ئیش ئاساییترین شتە کە دووبارە دەبێتەوه.
کۆڵە پشتەکەم پێچایەوە و گڵۆپەکانم کوژاندەوە و دەرگاکەم لە دوای خۆمەوە داخست و هاتمەدەرەوە.بەناو بازاڕە داخراوەکەدا ڕێم کرد، لەتاو ئازاری سەرم چاوم کەسی نەدەبینی، لە ناڕەحەتی خۆمدا هەنگاوەکانم زیادکرد بۆ ئەوەی زوو بگەمە میترۆکە و لێی دانیشم تا دەگەمە ماڵەوە، پێش ئەوەی بگەمە سەر پلیکانەکان تەوژمێکی ئازاری قورس لەناو بەدەنمەوە سەرکەوت و زرمەی لە مێشكم هەڵساند و کوژامەوە، تومەس مردن هەر تەنیا ئەم بەلادا هاتنەیە.

خەڵکێکی زۆر لەدەوری لاشەکەم کۆبوونەوە و بەشێکیان دەستیان کرد بە تەلەفون کردن بۆ ئیسعاف و پۆلیس. گوێم لێبوو ژنێك وتی وەی دایکت بمرێ، من ئەو پیاوە دەناسم، ئەوە لە دایرەی کار ئیشدەکات و تابڵێی کوڕێکی دڵگەورەیە و یارمەتی خەڵکیش زۆر دەدات، یەکێکی تریان وتی، فەقیرە، خۆ هێشتا گەنجە! لەم قەرەباڵغی و مقۆمقۆیەدا ئۆتۆمبیلی ئیسعاف گەشتە شوێنەکەو منیان پێچایەوە و بردیانم بۆ خەستەخانە. هەر لەناو ئیسعافەکەدا دەستێکیان دا لە دەماری ملم، ئەوکاتەی کە دڵنیابوون مردووم، ئەوانیش وازیان لێهێنام و کەوتنە قسەکردن لەگەڵ یەکتر.

بردیانم لە ژورێکی تاریکدا دایاننام، ئەوشەوە تا بەیانی زیتەی چاوم دەهات. لەم ساتەدا بیرم لە مردنەکەی خۆم دەکردەوە، لەلایەکەوە پێمخۆش بوو کە مردم چونکە ئیتر نەجاتم بوو لە کرێ خانوو و قەرزەکانی بانك، لە چوونەسەر ئیشی ڕۆژانە و لەو دەموچاوانەی کە حەزم پێیان نییە و ڕۆژانە لەبەر لووتما قووتدەبنەوە. لە هەمانکاتدا ناڕەحەتیش بووم کە زوو مردم، چونکە ناتوانم بچم بۆ ژووانی ئەو کچەی کە تازە ناسیومە و وەعدم پێیدابوو بەم زوانە یەك ببینین.
لە هەمووی ناخۆشتر بیرم لە کۆمپیوتەرەکەم دەکردەوە کە پاسۆردی هەیە و ئەبێ کێ بتوانێت ئەو پاسۆردە درێژە بیست و هەشت پیت و ژمارەییە بشکێنێت و هەموو ئەو وێنە حەرام و ناحەرامانە بکاتەوە، بتوانێت ئەو نامە نهێنیانە بدۆزێتەوە کە بەدرێژایی تەمەنم کۆمکردونەتەوە و تاکە سەرمایەی منن. بۆ بەیانییەکەی دەرگاکەیان لێکردمەوە و لاشەکەیان بردم، ڕووتیان کردمەوە و پاك شۆردیانم، جلی پاکیان لەبەرکردم و خستیانمە ناو سندوقێکی پاکی جوان کە قوماشێکی سەتەنی ڕەنگ شەکەری ناوەکەی رازاندبۆوە.

سەری سندوقەکەیان بە کراوەیی هێشتەوە و خستیانمە سەر مێزێك و بەجیێیان هێشتم. دوای چەند کاتژمێرێك بینیم هەردوو مناڵەکەم و دووسێ هاوڕێی هەرە نزیکم بە شین و شەپۆڕ خۆیانکرد بە قاوشەکەدا. زۆر بە کڵپە دەگریــان، هەستم کرد مەرگ زوڵمێکی گەورەی لێکردم کە لەو خۆشەویستانەی کردم.سەریان داپۆشیم و لەناو شین و شەپۆڕی هاوڕێیــاندا بردیانم بۆ سەرقەبرانێك، لەوێ ئەو چاڵەی کە قەراربوو تێمبکەن ئامادەکرابوو، بە سندوقەکەوە شۆڕیان کردمەوە و دەستیان کرد بە پڕکردنەوەی چاڵەکە تا تەواو قەپاتیان کرد، وەك هەموو جارێك لاشەی مردوو جێدەهێڵرێت، بەجیێان هێشتم و یەکی چنگێ یادگاریان لەگەڵ خۆیان برد و ڕۆشتن.

ئیتر ئەوە من لەژێر خاکدام و بەدەنم تەواو سستە و توانای جوڵەم نییە بەڵام گیانم ئیش دەکات، بیرم کردەوە گیانم لە بەدەنم جیابکەمەوە سەیرم کرد زۆر ئاسانە نەك تەنانەت ئەوە بەڵکو دەشتوانم بفڕم. ئای لەو خۆشییە، بیرمە جارجار لەخەودا دەفڕیم، خۆشی خەوەکە و وێنەکانی هەر لە مێشمکدا مابوون. لە شەققەی باڵم دا و لە قەبر خۆم دەربازکرد وهاتمەوە دەرەوە. دنیــا شەو بوو، بەسەر شارەکەدا چەند جارێك فڕەم لێداو دواتر بیرم کردەوە وەك ئەوەی دەتوانم بفڕم بۆ نەچم بۆ ئاسمان و لەوێوە بۆ دەرەوەی زەوی، بۆ نەگەڕێم بۆ ئەو بەهەشت و دۆزەخەی بەزیندوێتی مێشکی منیان پێ بردبوو.

سەیرم کرد هیچ قورسە نییە، بەڵکو زۆر ئاسانە، ناچار ئەبێ لاسایی سۆپرمان بکەمەوە و ملی ڕێگەم گرت و بەچەند چرکەیەك زەویم لەدوای خۆمەوە بەجێهێشت. لەگەڵ مندا هەرخەڵك بوو سەفەری دەکرد و بەو ڕێگایەوە بوون، بەهەزارەها زەویان بەجێدەهێشت و هەموویان بەرەو شوێنێك دەڕۆشتن، تومەس بۆ هەر شوێنێك بچیت بەشی خۆی قەرەباڵغی و گەڕەلاوژەی لێیە. ژنێکی بەتەمەنی ئەم ئەوروپایەی لای خۆمان بەلامدا ڕەتبوو، سڵاووم لێی کردو وتم ها باجی بۆ کوێ ملت ناوە، وتی ئەچم بۆ لای عیسا (یەسوس) گیان خوا دەست بەباڵایەوە بگرێت، ئەمە خۆشترین چرکەی مێژووی منە.

گەشتمە شوێنی مەبەست، وەك بڵێیت ئەستێرەیەکی زۆر گەورە بوو، ڕێك عەینەن ئێرە وابوو. وەك فزولیەتی خۆم لە قەرەباڵغترین شوێن کە ئاپورەی خەڵکەکەی لێ بوو نیشتمەوە. ئەنواع و ئەشکال خەڵکی جۆراوجۆرم بینی، سپی، ڕەش، گەنم ڕەنگ، زەرد و سور…مەپرسە، هەریەکە لە شوێنێكەوە مردبوون. لەپڕ بوو بە گەڕەلاوژێ و هاتوهاوار وتیان ئەرەبەدین خوا هـــــــــات.منیش زیاتر نزیكبوومەوە لە قەرەبقاڵغیەکە بینیم خوا لەسەر عەرەبانەیەك دانیشتوە، پیر، سەروڕیشی سپی، جەماعەتێکی لەگەڵدایە.

بەهەزار پاڵەپەستۆ خۆم گەیاندە لای، وتم: ئەمە تۆی چۆنیت؟ وتی: “هــــــــــــــــــا؟” وتم: ئەڵێم چۆنیت؟ وتی: “هــــــا؟” تومەس فەقیرە گوێی گرانە، سێ بارەم لێکردەوە ئەمجارە بەهاوارەوە وتم: ئەڵێم جەوت چۆنە؟ وتی: “باشم… تۆ کێیت؟” وتم: ئای تڕحیو دۆشاو بە گونت، ئەڵێی نامناسیتەوە؟ وتی: “چاوەکانم کز بون ناتناسمەوە”. وتم: عومەرم عومەر! وتی: “کام عومەر، کوڕی خەتاب نەڵێیت؟” وتم: ماڵت بەقوڕ گیرێت ئەو هەزار ساڵ پێش من مردوە. وتی: “ئەی کام عومەر؟” وتم: عومەری خەتات، عومەری مام ئەحمەد! وتی: “ئێ سەرزل، ئێستا ئەزانم کێیت! ئای ژنانی گەڕەك دۆعایان لێکردیت، ئەو پێنج پشیلەیەی کە خنکاندتن، ئەو هەموو چۆلەکانەی هەر لەنییەتی چەقۆ ملت لێکردنەوە، ئەو هەزاران بۆقەی کە لە چۆگەی شێخ ڕۆژانە دەتکوشتن، ئەو هەموو زەردەواڵە و زەردەزیڕە نەگبەتانەی داد و بێدادیان بوە بەدەستەوە، هەموو ڕۆژێك ماڵەکانیانت دەشێوان.

هەموو شکاتیان هەیە لەسەرت”. تۆزێك وەستا و وتی: “تۆ زۆر موزیڕ بوویت”. وتم: نا خوا گیــان ئیشی باشیشم هەیە. وتی: “کەرەکەر، باشیەکەت ئەوەیە مردیت و خەڵك نەجاتی بوو لەدەستت”. وتم” باشە تۆش سەرت لەخەڵك تێکداوە، کۆمەڵێك پێغەمبەرت ناردوە و یەکی کتێبێکت داوەتە دەستیان هیچیان لەهیچ ناچن، کتێبەکانیشت پڕن لە قسەی هەلەق و مەلەق و خەڵك هاندەدەن یەکتری بکوژن. وتی: بێ ئەقڵ مەبە، من کەسم نەناردوە، ئەوانە خۆیان کردوە بە نێردراوی من، دەستیشیان خۆش بێت، ئێوەی کەریش بڕواتان پێیان کردوون، منیش لەداخی کەرێتی ئێوە یەکی بەهەشتێکم بۆ درووستکردون لێرە.

وتم: ئێستا چی؟ بۆ کوێم دەنێریت؟ وتی بەکەیفی خۆت ئەوە سێ بەهەشت و چەند خوردەیەك هەن لەو خوارەوە لێیان هەڵبژێرە! ئەوە بەهەشتەکەی موسا و ئەولاتر بەهەشتەکەی عیسا و ئەمەی بەردەم خۆشمان بەهەشتەکەی حەمەیە! ئەگەر گوێ لە منیش بگریت بۆ هیچیان ناچیت. وتم: یانی چوون بۆ بەهەشت و دۆزەخ ئیختیاریە و لەسەر ئەجر و پاداشت و عیقاب داتنەناوە وەکو ئەوەی ئەوان بە خەڵکیان فێردەکرد؟ وتی: “نا نـا ئاوا نییە، پێمنەوتیت ئەوانە فێڵبازبوون و فێڵیان لە ئێوە کردوە! بۆ کوێ پێتخۆشە بڕۆ”. تۆزێك خەیاڵم ڕاحەتتر بوو، پێموت: دەك ماڵت ئاوا بێت.

لە دڵی خۆمدا وتم: با سەرێك بدەم لە بەهەشتی جوەکان بزانم چی باسە، دوودڵیشم لەوەی جێگەم بکەنەوە چونکە من جوو نیم و هەمیشەش ڕەخنەگری ئیسرائیل بووم، ئێ خۆ تازە قابیلە جارێکی ترم بکوژن؟ کڵاوێکی پێنج فلسیم کردە سەرو خۆم کرد بە بەهەشتی جوەکاندا، هەریەکەم ڕۆژ خەریك بوو دڵم بتەقێت، بەهەشتێکی ناخۆش، سەریان کردوە بەناو یەکدا، چارەی یەك کەسی تریان ناوێت خۆیان نەبێت. ئێوارەکەی لە چایخانەیەك دانیشتبووم، کابرایەکی ڕەشپێستی جوو هاتەلامەوە و بە ترس و لەرێزێکەوە سڵاوێکی کرد.
ئێ منیش خوا خوام بوو کەسێك قسەم لەگەڵ بکات، زۆر بەگەرمی وەڵامی سەلامەکەییم دایەوە و وتم: فەرموو چایەك بخۆرەوە. کابرا کەمێ سەری سوڕما بەدڵخۆشیەوە داوەتەکەی قبوڵ کرد. بەزەردەخەنەیەکەوە وتی: “تۆ جوویەکی زۆر میهرەبانیت لەوانی تر ناچیت!” وتم: مەبەستت چییە؟ وتی: “کاکە لەوەتەی مردووم و هاتوومەتە بەهەشت کەس سڵاوی لێنەکردووم، ئێستا بۆم دەرکەوتوە کە ئەم جولەکانە زۆر ڕەگەزپەرستن و چارەی جوە ڕەشپێستەکانیان ناوێت.

ئێمە خەڵکانێکی زۆرین لێرەو لە گێتۆیەکدا ژیان دەکەین، نە تێکەڵمان دەبن و نە تێکەڵیان دەبین، لەوەش ناخۆشتر ئەوەیە کە ناتوانین ئێرە بەجێ بهێڵین، لەوەش ناچێت حاڵمان لە بەهەشتی موسوڵمانەکان و مەسیحییەکان باشتر بێت. بۆیە سەری خۆمان کز گرتوە و وردەوردە ژیان دەکەین، بەشکم بە خەیاڵی خوادا بێت شتێك لەم وەزعە بگۆڕێت.” جوان جوان گوێم بۆی شل کردبوو، بەڵام لام باش نەبوو کە بزانێت من جوو نیم. وتم: ئەی لەگەڵ خوا یان جەماعەتەکەی گلەییەك، شکاتێکتان نەکردوە تا بەو شێوەیە ژیانتان نەچێتەپێشەوە؟ وتی: “ئەوە تۆ دەڵێی چی کاکە؟! خوا هیچی بەدەست نییە و پیربوە و هەموو شتێکی بەدەست دەستوپێوەندەکەیەوەیەتی، ئەوانیش لە بەینی خۆیاندا بەشیانکردوە و دەنگێکیشمان لێبەرزبێتەوە شەقکاریمان دەکەن.

باوەڕ بکە ئەوەندە چەقاوەسوو بوون و چاویان سوور بوە، لەوانەیە خواش قسە بکات لە پۆستەکەی لایبەرن.زۆر دڵم پێی سوتا، ماڵئاواییم لێیکرد و بەجێمهێشت. خەریك بوو دڵم دەتەقی لەم شوێنە. هاواری کاردارێکی ئەو ناوەم کرد، وتم: وەرە لێرە دەرمکە حەزم لێرە نییە. وتی: “بۆ تۆ جوو نیت؟” وتم: نا کاکە من جوو نیم و بەهەڵە ڕێم کەوتۆتە ئێرە. وتی: “بەچیدا بزانم جوو نیت؟” وتم: وەرە سەیرکە نە بیجامەی خەتخەتم لەبەردایە و نە سێگۆشەکەشم هی جوەکانە. وتی: “دەی باشە بۆ کوێ دەچیت؟” وتم: بمبە بۆ بەهەشتی مەسیحییەکان.

باش بوو سواری کۆڵی خۆی کردم و بردمی بۆ بەهەشتی مەسیحییەکان.ئەم بەهەشتەیان شوێنێکی کەمێك جیاوازتر بوو بەڵام خۆشتر نەبوو. داروبەرد کرابوو بە کەنیسە، بەهەق و ناهەق زەنگیان لێدەدا، خەریك بوو سەرم دەتەقی. لە دڵی خۆمدا وتم: چیمکرد بەخۆم. دەڕۆشتم و داڵغە لێیدابووم لەپڕ سەرنجی ڕیزێکی درێژم دا کە سەروبنی نەبوو، هەمووی ژن بوون، تۆزێ دڵم خۆش بوو. لەتەکیاندا ڕێم کرد، بۆم دەرکەوت ئەمانە ئەو راهیبە ژنانەن کە خۆیان هەڵگرتوە حەزرەتی مەسیح تەڕاوێکیان لێ هەڵگرێت، ئێستا ئاوا گەشتوونەتە جێگەی مەبەست و سەرەیان گرتوە بۆ مەسیح گیان.

جەنابیشی تا دانەیەکیان لێ دەسەلمێنێت بە مەزاجی خۆی سەد دانەیان ئایەخ دەکات. کە نزیك بوومەوە لەسەری ڕیزەکە بینیم مەسیح دشداشەکەی کردوە بەدەمیدا و پێنج شەش لەو راهیبە ژنانەی هەڵبژاردوە و ڕیزیکردوون لەم دەری دەهێنێت دەیکا بەوەی تەنیشتیدا، قیژەی ئەو کچانە لەگەڵ زەنگی کەنیسەکان هەموو بەهەشتەکەی پڕکردوە. چوومەلایەوە وتم: خوا قەوەتت با، یارمەتیت ناوێت؟ هەر ئەوەندە کفرم کرد لەپڕ دوو موساعیدگانی تەنگە ئەستوور ئەملا و ئەولایان لێگرتم و هەر بەگوێ بەرزیان کردمەوەو بردمیانە ئەولاوە. وتیان: “بێ تەربییەت چۆن لە بەرامبەر مەسیحا ئاوا جورئەت دەکەیت قسە بکەیت؟” وتم: کاکە عەفوو بمبورن من بەهەڵە هاتووم بۆ ئێرە! وتیان: “بۆ جەنابت مەسیحی نیت؟” یەکسەر لە ترسا و لە ناچاریدا بۆ ئەوەی نەجاتم بێت هەر لەویا دەرپێکەم بۆ داکەند و وتم: وەرە سەیرکە، ئەبینیت من خەتەنە کراوم.

هەستی کرد تۆزێ بێناموسانە جوابی دەدەمەوە منیش نێر بوومەوە و وتم: نە مەسیحیم و نە حەزیش دەکەم یەك دەقە لێرە بـمێنمەوە، ڕووی بابی بابتان ڕەش بێت دەستی سەلاحەدینتان لەسەر درێژتر بێت، لە پڕێکا کارمەندێك هات، وتی کەواتە وەرە سەر پشتم بۆ شوێنێکی باشت دەبەم، نەمکردە نامەردی سوار بووم، جا لەم بەهشتانە خۆشترین شت سواربوونی کۆڵە، باوەڕ بکەن هیچ لەوە خۆشتر نییە. تومەس ئەمبا بۆ خانەکەی حەمە! کە گەشتمە ئەوێ سەیر دەکەم بەهەشتی ئیسلام بەش بەش کراوە بۆ بەشی شیعە و بەشی سوننە و ئەمانە لەوێش خەریکی شەڕ و فەرتەنن و دانوویان بەیەکەوە ناکوڵێت.

بە مەبەستی پێشگرتن بە شەڕ و ئاژاوە، کارمەندەکان بەهەشتەکەیان بۆ کردوون بە دوو بەشی سەرەکیەوە و پەیڕەوکەرانی ئەم دوو مەزهەبەیان بە پێی ناوو ئینتیما بەش کردوە بەسەر ئەو دووبەشەدا. هەردوو بەشەکە بە تەلی دڕکاوی و هەزارەها کۆماندۆ جیاکردۆتەوە و پاسەوانی دەکرێت. لەدەرگای بەهەشتەکەوە وتیان: “جەنابت سونەیت یان شیعە؟” زۆر توڕە بووم وتم: باشە کوێرن؟ ئەبوایە هەر بەناوەکەمدا بتانزانیبایە هەی نەخوێندەوارینە. یەکێ لە پاسەوانەکان بە چرپە بە هاوڕێکەی وت: “ڕاست دەکات ئەم هەتیوە ناوی عومەرە، یانی سوونەیە! بیکە بە بەری سوننەکاندا با نەجاتمان بێت!” ئەوەبوو کرامە بەرەی سوننەکان.

بەهەشتی ئیسلام پر بوو لە تاوانبار و پیاوکوژ، پڕ بوو لەو شێخ و ئەسحابە و مەلایانەی کە فتوای غەزاو داگیرکردن و تاڵانیکردنی وڵاتیان دەردەکرد، ئەو جەنگاوەرانەی خودا کە سەری مناڵ و ژن و پیرو گەنجیان لە ژێر ناوی ئەڵاهو ئەکبەردا پەڕاندبوو. پڕبوون لەو حاجیانەی لە کاتی حەساردا نرخی شتومەکەکانیان سێ قات کردبوو. ئەو مەلایانەی کە فتوای بەردەبارانی ژنانیان زۆرجار دەرکردبوو، ئەو هەزارەها داعیشەی کە هەستان بە سەبی کچە شەنگالییەکانمان. بەهەشت شوێنی ئەمانەیە و من لە غەریبیدا وا خەریکە جارێکی تر دەمرمەوە. لە دڵی خۆمدا وتم جا خۆ من لێرە هەموو ڕۆژێك ئەمانە ببینم، ئەوە ئیتر هەڵبێم بچمە دۆزەخ باشترە.

بەهەشت شوێنی گانگانێن بوو، حۆری داماو هەر بە ئاسمانەوە لێی دەپەڕین. بەهەر شوێنێکدا دەڕۆیشتیت هەر عەمامە بەسەر بوو، هەر داعش بوو، کێری دەرهێنابوو خەریکی گان بوو. لەسەر درەخت، لە کەنار رووبار، لەناو ماڵ، لە سەربان لەبن دیوار، عەشامەت هەموویان خەریکی گان بوون، خەڵك ئیش وکاری نەبوو گانکردن نەبێت. عەینەن سەیری فیلمی پۆڕنۆ بکەیت، ئەوها بوو. بەزەییم بەو حۆریانەدا دەهاتەوە کە ئیسراحەتیان لەبەر بڕابوو، هەندێ جار بەدووان خەریکی دانەیەك بوون.

ئەی ئەو هەموو غولامە داماوە بۆ ناڵێیت، باوەڕ بکە لە تاو ئازار لەسەر قن خۆیان پێ نەدەگیرا. لە داخی ئەوێش ئازاری سەرەکە لێی دامەوە، ئومێدم دەخواست جەڵتەیەکی تر لێمدا و ئەمجارەیان هەڵنەسمەوە. لە کەنار روبارێکدا دانیشتم. لەپڕ حۆریەکی باڵا بەرزی جوان هاتە تەنیشتمەوە! سڵاوی کرد، منیش زەردەخەنەیەکم بۆی کرد و هیچم نەوت. ئەوە عادەتی من نەبوو جوان ببینم و بێدەگن بم! کەچی ئەو دەستی پێکرد و وتی: “ناوت چییە؟” وتم: عولە. وتی: “ناوەکەت زۆر خۆشە!” هاهاهاها قاقا پێکەنیم، وتم: کچێ خۆشی چی ڕووی بابی ئەو مەلایە ڕەش بێت بانگی دا بە گوێما.

پێکەنی. وتم: ئەی تۆ ناوت چییە؟ بە نازێکەوە وتی: “زومورود!” مۆسیقای دەنگی تێکەڵ بوو لەگەڵ سەوزایی چاوەکانی و ناسکی زەردەخەنەکەی، بەهەرسێکیان ئەسیریان کردم. دەستیم گرت و وتم: تۆ زۆر جوان و میهرەبانیت دەکرێت هاوڕێم بیت؟ وتی: “تۆ دیارە لەو شەرواڵ پیسانە ناچیت کە پەلامارمان دەدەن و بەبێ بەزییانە و زۆرجار بەبێ ویستی خۆمان لاقەمان دەکەن، تۆ زۆر ئارام و کوڕێکی باش دیاریت.” وتم: من نامەوێت وەك ئەوان بم، لە ژیانیشمدا وەك ئەمانە نەبووم، بە پێچەوانەوە لەدەست ئەمانە هەڵهاتم.

باوەشێکی گەرمی پیاکردم و وتی: “ئەگەر تۆ بتەوێت من هی تۆم و نایەڵم کەسی تر توخنم بکەوێت.” لەیەك چرکەدا ئارامیەکی پڕ لە میهرەبانی بە گیانما هات و سەرئێشەکەی لە بیربردمەوە، بەڵام پێم وت: نا تۆ هی خۆت بە، هی کەس مەبە. منیش هی خۆم دەبم و هی کەس نابم. دەستیم گرت و هەردووکمان بەڕێ کەوتین و ماڵێکمان کرد بە ماڵی هەردووکمان. لەو ساتەوە من عاشقی زومورد بووم، ئەو کچێكی قژقەترانی چاو سەوز بوو، نیگاکانی پڕبوون لە سۆز، لە بەرائەت و لە عیشوەی خانمێکی ئەفسوناوی. بێجگە لە زومورد دڵم بەهیچی ترو کەسی تر خۆش نەبوو، ئەو بەهەشت و ئاسمان و خودای من بوو، بەڵام هەردووکمان ناڕەحەت بووین لە بوونمان لەبەهەشت.
دواجار بڕیارمان دا هەردووکمان باربکەین بۆ دۆزەخ. باشترین ڕێگە ئەوە بوو کە گۆڵمەزێك بنێینەوە و وایان لێبکەین کە دەرمانبکەن لەو بەهەشتە نەعلەتیە. بەیانییەکیان هەستاین و لە باڵکۆنی ماڵەکەمانەوە دەستمان کرد بە کفر کردن، بەداروبەردی خوا و پێغەمبەردا هاتینەخوارەوە. لە پڕ ماڵەکەمان پڕبوو لە جەندرمەی ڕیش درێژ و ناشیرین، هەردوکمانیان باڵبەست کردو بردینیان بۆ لای دەرەجەدارێکی نەجمەدار، دیاربوو ئەمیر بوو. بڕیاریدا کە هەردووکمان لەبەهەشت دەربکەن و ڕەوانەی دۆزەخمان بکەن. زۆرمان پێخۆش بوو، ئیمزامان کرد و هەردووکمانیان لەبەهەشت کردە دەرەوە.

ئێمە لە خۆشیدا خەنی بووبووین، دۆزەخ لەلامان گرنگ نەبوو، گرنگ ئەوە بوو کە بەیەکەوەین.دەرگای دۆزەخیان لێکردینەوە! ئێمە چاوەڕوانی ئاگر و گەرمی دۆزەخمان دەکرد، کەچی بە هیچ شێوەیەك وا نەبوو. دۆزەخ، ئەوەنەبوو کە لە کتێبە ئاسمانییەکاندا باس کرابوو کە شوێنێکە بۆ سوتاندنی ئەوانەی کەسەرپێچی و دژایەتی خودا دەکەن. بەڵکو شوێنێکی ئێجگار ئارام، پڕ لە جوانی سروشت و ئاو و هەواکەشی ئێجگار سازگار بوو. دۆزەخ پڕبوو لە خەڵكی جوان، بەحورمەت، ژیر و کامڵ، پڕ بوو لە زانا و فەیلەسوف، پڕ بوو لە میوزیك، لە شانۆ، لە هەڵسوڕانی ئەدەبی و فیکری و هونەری.

دۆزەخ شوێنێك بوو کە خەڵکەکەی ئاسایی و بەسادەیی دەژیان، خەڵك سڵاویان لەیەك دەکرد و کینە و بوغز لەوێ نەبوو. دۆزەخ بۆنی گوڵی لێدەهات. من و زومورد واقمان وڕمابوو، نەماندەزانی ئەمە خەوە یان حەقیقەت. هەر کە گەشتینە ئەوێ، بە میوزیکەوە پێشوازیان لێکردین، خانوویەکی بچکۆلەی دڵگەورەیان داینێ کە دەیڕوانی بەسەر دەریایەکی چاو سەوزی بێ ئەوبەردا. پێـیان وتین: “ئەمە ئیتر دوا مەنزلگەی ئێوەیە، لێرە، ڕق نابینن، بەرهەم بۆ هەموانە و مرۆڤەکانی ئێرە هەموو بەیەکەوە بە یەکسانی ژیان دەکەین و کەس لە ژیانی کەسی تردا خۆی هەڵناقورتێنێت. بەخێربێن بۆ خۆشترین دۆزەخ.

. ٢٣/٧/٢٠١٨

Dengekan

دەنگەکان وەک رۆژنامەیەکی ئەلکترۆنی لەپێناوی فەراهەمکردنی سەکۆیەکی ئازاد بۆ دەنگە جیاوازەکان لە ١ی حوزەیرانی ٢٠٠٢ دەستی بەکارکردن کردووە لە شاری تۆرنتۆ. دەنگەکان بە رۆژنامەی خۆتان بزانن و لەرێی ناردنی بابەتەکانتانەوە بەرەو پێشی بەرن لەپێناوی بنیاتنانی کۆمەڵگەیەکی هۆشیار و ئازاد و یەکساندا.