وێڕم، وێڵم، لێڵم.. بینەر میرزا
دیمەنێکە؛
ئەم ژیانە؟
کام سەردەمە؟
ورتە ورت دێ؛
بۆنی خودا؟
ئاسوودەی؟
گیانبەخشینم بە شوومییەک
زەمەن گەڕای، بۆ تاریکی
ڕەشەبایە؛
کام کیژۆڵە تۆ مەبەستە؟
سکی برسی کام کرێکار؟
دەردی مۆسقۆفان، یاشی لە تۆ؟،
ڕێ بوو نا سۆڵ؛
ئاوازی مەرگی بێهوودە ئەژەنی؟
نا نا نۆتەی نەبوو چوونکم هێڕ بوو!،
دەبەسیکە، ئاه؛
وێڕیم یان وێڵیم یان لێڵیم؟.
لێبوونەوە لە گەردوون؟
مردن بە کەوتنە خوارەوە لە جۆلانە وەک ئەوە وایە
ببی بە تەم لەنێو گزنگی هەتاودا
وێنەی پرشنگێک، دەکێشم
هەر ڕۆژێک دێت بەسەر ئاسۆی نیشتماندا
پڕ دەدات و
شین دەبین و، چیدی نایکەین شین
وێڵم لە چیاکاندا کام هەڵۆی بەرزەفڕ
لە سۆنیادا ئازادیی بەدی دەکا
پەڕی کام گوڵ دەبێتە لانکەی من و
ئاخۆ کەی بێت، شنەبایەک هەڵبکات و
بەیبوونەکان بلەنجێنێ تاکوو منیش
بەدیاریەوە گوێ ڕادێرم بۆ (دودوک)
و خەیاڵی خۆم بکەم لە پێناو تۆ،
وێڕم کاتێک شەقەی جزمە و پۆستاڵ
شوێنی ئاوازی شمشاڵەکانی گرتوەتەوە
لە دڵمدا سۆزی دەلاوێنێتەوە،
لێڵم، لە بنی گۆماوێکدا
ئێوە ئاژاوە بە هاتاو ئەگێڕن
کانیی بریندار ئەکەن لە پێناوی بڕێک هەتاو
وەلێ نازانن من لێڵم
وێڕم، وێڵم ،لێڵم
لە چرۆی گوڵی مینا نادڵنیام
لە لالەنگیەکان بێزارم
چوون، وێنەی خۆر دەکەن لە مێشکمدا
لە گەردووندا
ئەستێرەکان هەڵدەفڕێن و
سەردەمێکە چاوەڕێم تاکوو
ئەستێرەیەک بکشێتە نێو ئاسمانەوە
تۆ نازانی لە پێناو تۆ چیم کردووە،
زەمەنێکە بێ ئاگای لێم
تک تک دەچۆڕێ خوێنی گوڵاڵە سوورەکان
کۆترەکان هێماکەیان لێ بردراوە
ژێر پێیەکانم زیخی کانی لێ ناگەڕێ
ئاسۆی دیدم درۆی پرشنگ تەڵخی دەکا
بەڵام بە داراساکەی دەستم هەر دێم
دەیشۆرمەوە.
بینەر میرزا
Dengekan
دەنگەکان وەک رۆژنامەیەکی ئەلکترۆنی لەپێناوی فەراهەمکردنی سەکۆیەکی ئازاد بۆ دەنگە جیاوازەکان لە ١ی حوزەیرانی ٢٠٠٢ دەستی بەکارکردن کردووە لە شاری تۆرنتۆ. دەنگەکان بە رۆژنامەی خۆتان بزانن و لەرێی ناردنی بابەتەکانتانەوە بەرەو پێشی بەرن لەپێناوی بنیاتنانی کۆمەڵگەیەکی هۆشیار و ئازاد و یەکساندا.
