بۆ خەوبینین من ناخەوم … شعری محمود دروێش — وەرگێڕانی: ئارا بەرزان

ناخەوم تاخەو ببینم
وای پێووت
ئەرێ
ئە خە وم تا بکرێ لە
یادتکە م

ئای چە ند خۆشە
خە وێک
تە نیابیت و
بێ دە نگە دە نگ و هات و هوریا
تۆ لە نێو نوێنی
ئاوریشمیندا

دوورکە وە
لێم
دوور
دوور
تا بکرێ
لیت بڕوانم تۆ لەوێی ئێستا
لە تە نهایی
دا نشتووی و
فکرم لێ دە کە یتە وە
دە مێکە من
رۆ لە یادت ئە کە م

نا بڕوا بکە هیچ شتێ
لە دیار نەمانی تۆدا
بە ئازارم ناهێنێ
نە شە و سنگم ئەروشێنێ

نە باری داگیر ساوی
لێوە کانی تۆ
لێمگەڕێ

ئە من پڕاو پڕ لە سە ر لاشە ی خۆم
ئە نووم
ئە ولا شە یە ی کە ئە بینی
بێهاودەم و تە نیایە
بڕووانە
نە دە ستە کانت درز ئە خاتە
پۆشاکی فریشتە وە

نە پێ کانت
وەک ناو کە بادە مێ
دە رگای دڵم ئە کوتێ
دە مێ
دەرگا دائەخرێ

لە دیار نا ئامادەیی
تۆدا
ئە من لە هیچم کە منی یە

مەمکەکانم هی خۆمن
ناوکم
خاڵەکانم
نیشانەکانم
دە ستەکانم دواتر
تا دەگا بە قاچەکانم
ئی خۆمن
هە ر شتێک لە خۆمدا بێ
ئی خۆمن

ئە رێ
تۆ وێنە یەکی
پڕ خرۆشێنەرت
هەیە
ئە مێستا دە کرێ دەگەڵ خۆتدا
بیبە ی تا دڵنەوایتبێت
لە غوربە تتا
دواتر ڕوانینە کانت
نۆش کە
وە ک دووا لێوانی بادە
ئە گەر ئەو یش، کە ویستت بڵێ :

(ئای چەند زەحمە تە
ئە وینی تۆ و سە رگەردانیت )
بە ڵام ئە من زۆر
بە ئاسپا یی و دڵنیا بوونە وە

لە لا شە ی خۆم گۆێ را ئە دێرم

ئەر ێ هیچ شتێ
بە ئازارم ناهێنێ

هیچ شتێ

لە دیا ر نە ما نی تۆ
بە جیا لە کە نار گیریم
لەم گە ردوونە فراوانە دا
نە بێ

---

تێبینێ:
لە بە ر هار مۆنی ئا هە نگی رستە کان بۆ بە کوردی بوونی هە ندێ وو شە ی دیم بۆ زیاد کرد