جگه له پیاڵه شكاوه‌كان… بڵند باجه‌لان
من له‌نێو ئاوێنه‌ی سزادا ، پاداشتی هه‌ڵه‌كانی بینینم چه‌شت .
منیش وه‌كو باران ،
ساردییه‌كی بێڕه‌نگم ،
حه‌ز به گه‌ڕانه‌وه ده‌كه‌م ،
له ماڵی كۆتره‌وه ، به‌ره‌و ئه‌ستانه‌ی ونبوون .
ده‌بێ له مشتی ده‌ریادا بمرم و ببم به ئاو . تۆ خاوه‌نی ئاوی له‌وكاته‌ی ، پێشده‌كه‌وێ دونیا و من له ئاوێنه‌ی سزادا ، پاداشتی هه‌ڵه‌كانی بینین و نه‌بینین ده‌چێژم ! . باش ده‌زانم ، هه‌موو ئه‌ستێره‌یه‌ك له ئاسماندا ، هه‌موو كرمێك كه تا سپێده له‌نێو ته‌نیاییدا پیاسه ده‌كه‌ن ، پێویستییان به تۆیه . به لاری كه‌وانه‌یه‌ك ، كۆتایی به به‌سه‌رهاتی كه‌وتنی ئاوێنه‌كان دێت .
تۆ هه‌میشه هه‌میشه‌یی ! .
دڵنیام گه‌ر سپێده نه‌یه‌ت ، خاڵخاڵۆكه ده‌خه‌وێ . بیركردنه‌وه له ده‌نكه خه‌رده‌لێك ، هاوشێوه‌ی بیركردنه‌وه‌یه له هه‌موو دونیا .
ئه‌فسانه له گالیسكه‌كه كه‌وت .
چوارچێوه شكاوه‌كان ،
كورسییه بیماره‌كان ، شایانی ئه‌وه‌ن بۆ هه‌ندێكیان نه‌گرین .
شه‌قامه‌كه ، له كۆتایی شۆسته‌كه دانیشتووه و سیگار ده‌كێشێ . تۆ سزای من مه‌ده له كاتێكدا یه‌كجار دڵته‌نگم و سپارده‌ی گوناهم . له خه‌ونێكی كورتی زستاندا ، نیازی هه‌ناسه‌یه‌كی تازه و
فرمێسكێكی تازه و
هه‌ناسه‌یه‌كی چاو به فرمێسكم دۆزییه‌وه .
باران نم نم نابارێ .
ئاو به‌بێ پاسه‌پۆڕت ، ده‌ڕژێته نێو ڕابردوومه‌وه . جارجار ژیان ئه‌و شكسته گه‌ورانه‌ی خۆیم لێده‌شارێته‌وه .
وه‌ڵامێكی دروستم دایه‌وه ،
به خۆمم گوت : ئه‌گه‌ر ئاماده‌بووی ، بڵێ : ئا .
ئاگر به‌بێ ناسنامه ، ده‌مكا به خۆڵه‌مێش ، ئاگری جوانیت . ده‌بێ بگه‌ڕێمه‌وه بۆ ئه‌و زه‌مینه‌ی ، ناوی منی له ڕێبواره‌كان پرسی . ته‌نیا هه‌ر كه‌وتنێك ماوه . ئه‌و گیا ناسكانه ، نازانن چی ده‌كه‌ن ؟! . نازانم من بۆچی ده‌بێ له‌باره‌ی هاتنی خۆمه‌وه بنووسم ؟ . ده‌بێ بگه‌رێمه‌وه بۆ ئه‌و زه‌مینه‌ی ، ناوی منی له ده‌ریادا ونكرد ! .
به‌ر له ئێمه ، ته‌نها تۆ هه‌بووی .
ڕێزی چركه سامناكه‌كانم تێبینی كرد . ساته‌كان بچوك ده‌بنه‌وه . هه‌ر كاتێك خوازیاری هه‌ر شتێك بم ، ده‌زانم خاكی پرته‌قاڵه‌كان ، هه‌رگیز ناتوانێ ببێته به‌خشه‌ری خۆخه تازه‌كان . له نێوان هاتن و نه‌هاتندا ، چلووره ده‌توێته‌وه به ئاراسته‌ی هاتنی من و نه‌هاتنی شه‌و . له لاپه‌ڕه‌ی كۆتایی هه‌موو كتێبه‌كانی قوتابخانه‌دا ، تێبینی چركه‌ساتی ڕۆیشتنی زۆر شت ده‌كه‌م . چركه‌ساته سامناكه‌كان ، ڕێزی منیان نه‌گرت .
به‌ر له باران ، ته‌نها تۆ هه‌بووی .
من ڕووباری (سیروان) نیم . ئێستا له هه‌فته‌یه‌كدا ،
ته‌نها
ڕۆژێك
چۆله‌كه‌كان
دێنه سه‌ر گۆڕی شكسته‌كانم ! .
دیواره‌كان ، تووڕه‌ن . هه‌وره‌كان ، به‌شێكی ترن له پێگه ناوازه‌كانی ئاو . ده‌زانم هه‌موو خه‌تای من بوو له ناكاو بڕیاری سزادانی چاویلكه شكاوه‌كانمدا . خاك گیانی سپارد . مانگ و ئه‌ستێره ، له جوانی ئاوێته‌ی یه‌كتری ، پیاڵه‌كان پڕ ده‌كه‌ن له پرسیار ، پیاڵه شكاوه‌كان نه‌بن : من ڕووباری (سیروان) نیم .
به‌ر له مردن ، ته‌نها تۆ هه‌بووی ! .
وشه ته‌نیاكان ، بخه‌ینه نێو گۆزه‌یه‌كی شكاوه‌وه .
خه‌یاڵم
ده‌بێ به با .
چی له دانه‌دانه كه‌وتنی گه‌ڵاكانی پایزدا تێبینی ده‌كرێ ؟ . كه ویستم بڕۆم ، ده‌رگاكه‌م به ڕووی خۆمدا داخست ، با ئه‌وانه‌ی له ژووره‌وه‌ن ، هه‌ست به سه‌رمای ناخی من نه‌كه‌ن . تۆ یه‌كه‌مین و دوواهه‌مینی . شه‌خته به‌ر له تووانه‌وه ، بیری ده‌كه‌وێته‌وه مه‌رگ نزیكه . چی ده‌بێت ئه‌گه‌ر له ناكاو سه‌ر به‌رز بكه‌یته‌وه و ببینیت كه ئاسمان پڕه له ئه‌ستێره ؟ . ئه‌مڕۆ نه ماڵه‌وه‌م گسك داوه ، نه ده‌ستم بردووه بۆ سێوه سووره‌كانی په‌نجه‌ره‌ی وه‌ستان به ڕووی بیره‌وه‌رییه‌كان . ده‌خوازم وێنه‌ی دارگوێزێك بكێشم له‌سه‌ر قه‌دی دارقه‌زوانه‌كه . به هه‌ر حاڵ ، هه‌موو كه‌سێك له كۆتایی ته‌مه‌نیدا ، بیری ده‌كه‌وێته‌وه كه زۆر شتی له‌ده‌ستداوه .
تۆ
بێسه‌ره‌تا و
بێكۆتای . وجودم سووره و به‌سه‌ر ئه‌و شووشه شكاوانه‌دا ده‌نووزێته‌وه ! .
سه‌گ به‌ر له تۆپین ، بیری ده‌كه‌وێته‌وه ، ئه‌و هه‌رگیز مه‌یموون نه‌بووه .
تا له سه‌رابی ڕۆژه مه‌ییوه‌كان غه‌رق نه‌بووین ، با هه‌ست بكه‌ین ئازاره‌كان به هۆی دووری وشه‌كانه له‌و ڕستانه‌ی چوون به‌ره‌و ئۆقیانووسی برین . تۆ بۆ هه‌میشه و بۆ هه‌مووانی . كاتێكی زۆر تێپه‌ڕیوه و هاوین له ده‌ره‌وه و ناوه‌وه‌ی ماڵه‌كه‌مان هه‌ر هاوینه .
كه‌ر به‌ر له نه‌مان ، بیری ده‌كه‌وێته‌وه ، ئه‌و هه‌رگیز ( داروین ) نه‌بووه .
من له‌نیو ئه‌و خه‌ڵكه‌دا ، ویستم خۆم بدۆزمه‌وه له ساتی بیركردنه‌وه له ونكردنی شته سه‌ره‌تاییه‌كان . دڵنیام من سه‌ر به ڕه‌گه‌زی ئه‌و په‌شیمانییانه‌م كه زۆر دوور و بێسوودن . ئه‌و ڕۆژه ده‌رده‌كه‌وێ خۆشتبوێم ؟ . كێ هه‌یه وا بكا من سه‌رمام نه‌بێ له بارێكدا دڵم پڕه له شه‌خته ؟.
باران نم نم نابارێ .
