کورتە چیرۆک/ نەوەی نوێ.. گۆران سەباح
چاوەڕێی گرنگترین دیمانە بوو.
کتێبەکەی پێوەدا. خستییەوە ناو کۆڵەپشتی. سەری دەبە ئاوەکەی کردەوە، قومێکی لێ دا. مۆبایلەکەی کردەوە، نەیتوانی بڕیار بدات کامە ئاپ بکاتەوە. دایخستەوە. کتێبەکەی دەرهێناوە و کردییەوە.
لاپەڕە هەشتا و هەشتی دەخوێندەوە: “یەکێک لە بنەما سەرەکییەکانی ئینتیما خزمەتکردنی وڵاتە . . .”
پێنج دەقیقەی تر، کتێبەکەی پێوەداوە و خستییەوە ناو کۆڵەپشتەکەی و قومێکی تری ئاو خواردەوە و مۆبایلەکەی کردەوە و هیچ ئاپێکی نەکردەوە.
بۆ جاری نۆیەم سەیرێکی دەوروبەری کرد: هەر لا دیوارێک ڕەنگێکی تۆخ بوو: سوور، شین، زەرد. لەگەڵ ڕەنگی نێو تابلۆ ئەوروپییە گرانبەهاکان دەهاتەوە، لەگەڵ ڕەنگی لۆگۆی کۆمپانیاکەش. گۆرانی (ئاڵای سپی)ی دایدۆ. تاخم قەنەفەیەکی سپی چەرم ئیتاڵی، فەرشێکی سپی سپی سەفاڤیە.
ویستی کتێبەکەی دەر بێنێتەوە. لەباتیان چوو لە سکرتێرەکەی پرسی. لچ ئەستووری ڕوومەت خڕ، جاری یەکەم وەڵامی پرسیارەکەی نەداوە.
دووبارەی کردەوە: “لەمێژە چاوەڕێ دەکەم، دیمانەکەم چی لێهاتەوە؟”
“عربی عینی.”
سەیرێکی کرد و چوو لە شوێنی خۆی دانیشتەوە. هەرچەندە لە سیڤییەکەی نووسیبووی عەرەبی دەزانێت، بەس نەیتوانی قسەی پێ بکات.
کتێبەکەی دەرهێناوە. لاپەڕە ٩٠: “تاک دەبێ ئاگای لە مێژووی وڵاتەکەی بێ؛ ئەگەر مێژووەکەی نەزانێت، چۆن بیناسێت، ئەگەر نەیناسێت، چۆن ئینتیمای بۆ دروست دەبێت؟”
سکرتێرەکە پێی گوت، “تفضل.” بەپەلە کتێبەکەی خستەوە شوێنی خۆی و قومێکی تر ئاوی خواردەوە و مۆبایلەکەی خستە ناو گیرفانی.
ژووری بەڕێوەبەر زێتر بە ژووری هوتێلێکی حەفت ئەستێرەیی دەچوو، نەک نووسینگەی کار. بەرامبەری دانیشت، دڵی خێرا لێی دەدا، دەستیشی ئارەقەی کردبوو.
“چەند زمان دەزانی؟”
سوور هەڵگەڕا، چاوەڕێی نەدەکرد ئەوە پرسیاری یەکەم بێت. چوار زمانی نووسیبوو لەسەر سیڤییکەی.
“کوردییەکەم زۆر باشە. عەرەبی و ئینگلیزی و فارسیش تێدەگەم.”
بەڕێوەبەر کردییە عەرەبی.
وای دەزانی گوێزی بۆ دێتە ژماردن. کردییە ئینگلیزی. هەر خراپتر. باش بوو بەڕێوەبەر فارسی نەدەزانی، ئەگەر نا لەوێ لەشەرمان لەخۆ دەچوو.
“خیبرەت هەیە لە عالەمی ڕێکلام؟”
“بەڵێ، پەیجێکی سۆشیەل میدیا بەڕێوە دەبەم.”
” پەیجەکە چییە ناوی؟”
دەمی تێک ئاڵا، تەنگاو بوو، هێندەی نەمابوو بخنکێ.
“چ بەرنامەیەکی دیزاین دەزانی؟”
ئارەقەی کرد. لەسەر سیڤییەکەی نووسیبووی بەرنامەی (ئین دیزاین) دەزانێت.
“جەنابت بە غەڵەت لە سیڤی فەهمت کردییە.”
سەری لەبەر خۆی نا و نوتقی گیرا.
لە ناو پاس، پرسیارەکان لە مێشکی دەزرینگانەوە. بەڕێوەبەر بە چەند قسەیەک ئازاری دا. “باشە جامیعەت تەواو کردییە، قسم میدیا، ئەوجە نازانی دیزاین بکەی، یعنی شلۆن عەرەبی نازانی، شلۆن شت دەنووسی لەسەر سیڤی و واقیع شتەکی موختەلیفە؟”
لای هۆڵی زەرد دابەزی و بە پێیان چۆوە ماڵ. نانی نیوەڕۆی نەخوارد. لە ژوورەکەی نەهاتە دەرەوە. لەگەڵ بانگی مەغریب، دایکی لێی بەژوور کەوت.
“ئەوە چییە کوڕم؟”
کتێبەکەی کردبووە سەت پارچە. هەر پارچەی کەوتبووە لایەک. چەند ئەیفۆڕێکی بە دیوارەوە هەڵواسیبوو. لەسەر هەر ئەیفۆڕێک، بە ماجیکی سوور ڕستەیەکی بە گەورەیی نووسیبوو:
“ئینتیما واتە فێربوونی عەرەبی.”
“گوو بە مێژوو.”
“ئینتیما واتە زانینی دیزاین.”
“ئینتیما واتە ڕێکلام.”
“ئینتیما . . .”
