له‌دایكبوون و مردنی عائیشه.. شیعری: عه‌بدولوه‌هاب به‌یاتی- و: موكه‌ڕه‌م ڕه‌شید تاڵه‌بانی
له باره‌ی سرووت و ڕێوڕه‌سمی ئه‌فسوونگه‌ری كه به نووسینی بزماری له‌سه‌ر تابلۆكانی نه‌ینه‌واو نه‌خشێنراون
شیعری: عه‌بدولوه‌هاب به‌یاتی
موكه‌ڕه‌م ڕه‌شید تاڵه‌بانی
كردوویه‌تی به كوردی
(1)
ئاشوور پانیپاڵ خۆشی ویستم
بۆ ئه‌و ئه‌وینه‌یشم شارێكی دروست كردو شووره‌ی له چوار ده‌وری كێشا
هه‌تاوی كۆت و زنجیر كردو
ئاگرو كۆیله‌و دیل و فوراتی ڕووباری به‌هه‌شت
هه‌مووی له پێش خۆی دان بۆ لای شار
خۆشی ویستم و نیوه‌ی دڵی
له بنه‌وه‌ی بیری جیهانی جادوو لێ كراو
دیل بوو
سه‌رگه‌ڕه‌كان ده‌یخۆن
گه‌رده‌لوولێك و پاچێك بوو به ده‌ستی چاره‌نووسه‌وه
به‌سه‌ر كه‌للـه‌سه‌ری پاشاگه‌ل و
قه‌ڵا و شاره‌كانیدا ده‌كێشا
خۆشی ویستم به‌ڵام ئاخ من
ئه‌وم خۆش نه‌ده‌ویست بۆیه دره‌خته‌كان مردن
فوراتی ڕووباری به‌هه‌شتیش وشكی كرد
شاره‌كه‌و
ئاگرو ڕێوڕه‌سمه جادوو لێ كراوه‌كان
بزربوون و
كه‌ڵه‌بابێكی له‌به‌رد دروستكراو شوێنی گرتنه‌وه
كاتێك شۆڕه‌سواری ئاسن به‌سه‌ر پشتی ئه‌سپی باوبۆرانه‌وه
له وڵاتی مه‌رگ ده‌گه‌ڕایه‌وه
كه‌ڵه‌بابه‌كه ده‌یقووقاند
له شاره‌كانی جادوویی و
له ته‌لیسمه‌كانی قه‌شه‌كان
له په‌رستگه‌كانی ئه‌وین
به دوای ڕوخسارو كه‌زییه‌كانمدا ده‌گه‌ڕا
چاوه‌ڕێی ده‌كرد
له بنه‌وه‌ی بیری جیهانی جادوو لێ كراو
له دایك بم
مامزێك بم دوای گالیسكه‌كانی دوورخراوی بكه‌وم له ئاشوور
(2)
ده‌ڵال له بازاڕی كۆیله ده‌مفرۆشێت و منیش تووشی نه‌خۆشیی ئه‌وینم
خه‌ون به مێخه‌كی سووری باخچه‌كانی فوراته‌وه ده‌بینم
جه‌سته‌ی پڕ له مه‌رگ و ژیانی داپۆشیوم
قیژه‌ی باڵنده‌یه‌كی دڕنده له قووڵاییدا ده‌مرێت
خۆی ده‌كوژێت و ده‌نووكی له جه‌سته‌ی شته‌كان ده‌چه‌قێنێت
(3)
جادووگه‌ر و شاعیر و جه‌نگاوه‌ر خۆشیان ویستم
قوربانیی پێشكه‌ش كرد… په‌یكه‌ربه‌ندییه‌كی دروست كرد
نزاكانی خۆی و
جووڵه‌كانی با و ئه‌ستێره‌كان و
بۆنی خۆشی
تێدا تۆماركرد
ناوی گوڵه‌كانی وڵاته دووره‌كه‌می تێدا تۆماركرد
له‌سه‌ر گڵكۆم گریا و خوینی منداڵێكی هه‌رزه‌كاری سه‌ربڕاوی به‌سه‌ردا پرژاندم
ماچی كردم منیش به بازوویه‌وه ڕووت بووم و ده‌مقیژاند
هه‌ردوو چاویان ده‌رهێنا
ئاشوور پانیپال
له هۆڵی ئاوێنه‌كان چاوه‌ڕێی ده‌كردن
ڕدێنی شانه ده‌كردو نغرۆی ڕووناكی بووبوو
(4)
كه‌نیزه‌یه‌ك بووم له بازاڕاندا ده‌فرۆشرام
له شاره‌كانی ڕۆژهه‌ڵات كه گه‌رده‌لوول ڕووی تێ كردوون
چاوه‌ڕێی به‌ره‌ژان ده‌كه‌م
(5)
بۆ گالیسكه‌كانی دوورخرانه‌وه له ئاشوور
بۆ شای جیهان، بۆ هه‌تاو و بۆ گوڵه گه‌نمه سه‌وزه‌كان
بۆ باڵنده پیرۆزه به‌ندكراوه‌كه
له جیهانی ژێره‌وه له ژێر بنه‌وه‌ی ئه‌م چیا جادوو لێ كراوه
بۆ ئاگرو بۆ سرووته‌كان
بۆ جه‌سته‌ی زه‌وی كه له‌ژێر ماچه‌كانی هاویندا زیندوو ده‌بێته‌وه
بۆ فورات
شوێنه‌واری قامچیی كۆیلایه‌تی
له وڵاتی خواوه‌ندو
له وڵاتی مرۆڤ
هه‌ڵده‌گرم
له چامه‌كانی شیعر و له تابلۆكاندا
به دوای (ته‌ممووز)دا ده‌گه‌ڕێم
له ئاواره‌ییمدا
چه‌پكێك له مێخه‌كی سوور ده‌به‌ستم
تریفه‌ی مانگی سوور له ئاشوور ڕوخسار و هه‌ردوو ده‌ستم ڕه‌نگ ده‌كات و كڵكۆكه‌یش داده‌پۆشێت
كوڵمم سوور هه‌ڵگه‌ڕاو خوێن له ده‌ماره‌كانمدا كه‌وته ڕێ
به وشه‌گه‌لی جادوویی ڕه‌شی جه‌سته‌ی مردووی سروشتی و ڕه‌گه‌كانی زیندوو كرده‌وه‌و
هه‌ورگه‌ل و برووسكه‌كانی ته‌قانده‌وه
ئاسمانی شه‌وی جیهان گرماندی و برووسكه‌ی داو گوڵی باراند
ده‌ستی با پرچی شانه‌كردم و پاسارییه‌كی برسی به ده‌وری هه‌ردوو مه‌مكمدا خولایه‌وه
له سه‌ر جه‌سته‌ی تۆقیوم نیشته‌وه
له‌ناو باخچه‌ی خه‌ون بینیندا به‌دوای یاقووت و
ئاگرو كانیدا ده‌گه‌ڕا
گوتی،
خه‌ریك بووم
پاسارییه‌كه‌م
له‌خۆم و له كه‌زییه‌كانم دوورده‌خسته‌وه
ئه‌ی دره‌ختی سه‌روه‌كه
ئه‌ی عشتار
خواوه‌ندی دایك و كه‌شی ساماڵ و باران
ئه‌ی ئه‌وه‌ی له خوێنی زه‌مین و
له گریانی (ته‌ممووز)
له‌سه‌ر فورات له‌دایك بوویت
با ئه‌م شه‌و جلی شوانان له‌به‌ر بكه‌ین و
به‌ناو ئه‌م چیایانه‌دا هه‌ڵێین
به‌ڵام قسه‌كانی ته‌واو نه‌كرد
چونكه سه‌ربازه‌كان
خۆی و سه‌ری بڕاویان
پێشیل كرد
له‌ناو گوێچكه ماسییه‌كدا له‌گه‌ڵ زیخ و چه‌وو ڕووناكی و
ماسیی زیوین و گژوگیادا
له بنه‌وه‌ی ڕووباری ئه‌ستێره‌یه‌كی چۆڵدا ده‌نووم
له ناو تابلۆكاندا
پێشبینییه‌ك تۆمارده‌كه‌م مه‌ته‌ڵی گه‌وهه‌ری مه‌رگ و هیولا به‌زێن
هه‌ڵده‌هێنێت
تۆقێنه‌ر و جوان له ئامێزده‌گرم
له‌سه‌ر كه‌نار
بازێك ده‌بینم به‌سه‌ر ئاسكێكه‌وه‌یه
ئاشوور پانیپال ده‌بینم
له‌ناو نێزه‌كه‌یدا هه‌تاوی ئاوابوون ده‌وه‌شێنێت
دیله‌كان به سێداره‌كانه‌وه‌ن
به تاریكایی ده‌مه‌وئێواره‌ی تۆقێنه‌ره‌وه هه‌ڵواسراون
قه‌شه‌یه‌كیش نوێژ ده‌خوێنێت:
خوای سه‌ربازه‌كان
ئه‌رمیای پێغه‌مبه‌ر ـ گوتی
به‌م شێوه‌یه ڕێ به فه‌رمانده‌گه‌ل و
میره‌كان ده‌ده‌م سه‌رخۆش ببن و تا هه‌تایه بنوون
خوای سه‌ربازه‌كان واده‌ڵێت
من بۆ مه‌رگم چی بڵێم له كاتێكدا خۆم دیل و كۆیله‌م؟
ئه‌ی چاره‌نووس چی شاردووه‌ته‌وه؟
ئه‌م شه‌و له‌ژێر پێی ئه‌و دڕنده‌یه‌دا
كه له ده‌روازه‌ی نه‌زانراودا ڕاكشاوه
سه‌رچاوه:
عبدالوهاب البیاتی ـ اڵاعمال الشعریه ـ 2، ل 264-268 .
